SilSolutions 1000ml

MEER OVER SILICIUM!!!!!!

Silicium wordt gebruikt tegen osteoporose, hart- en vaatziekten, ziekte van Alzheimer, haaruitval, en het verbeteren van de kwaliteit van haar en nagels. Het wordt ook gebruikt om huid te herstellen, bij striae en soms ook bij spijsverteringsproblemen ⁽²⁵⁾.

Beschrijving

Silicium is het 2e element in rangorde van voorkomen in de aardkorst. De aardkorst bestaat voor 25,7% uit silicium in zijn verschillende verbindingen. Silicium komt in allerlei vormen zeer verspreid in de natuur voor. Het komt steeds in gebonden staat voor, nooit in zuivere vorm want het reageert snel met water en zuurstof. In het periodiek systeem van Mendelejev behoort silicium tot dezelfde groep as koolstof. Silicium is een niet-edelmetaal, met vier elektronen op de derde schil. De chemische samenstelling van silicium lijkt op die van borium, aluminium, titanium en ijzer. In de organische chemie staan sterke verbindingen beschreven met stikstof, zwavel, koolstof, bromium, chloor, fluor, en uiteraard zuurstof. Zuiver gekristalliseerd SiO2 heet kwarts of bergkristal. In bergkristal, zoals we dat vaak in sieraden en kunstvoorwerpen tegenkomen, zien we de enorme helderheid van deze lichtkracht. Naast bergkristal vinden we hetzelfde pure kiezelzuur in tridymiet en christobaliet. Zand is vergruisd kwarts, door ijzerverbindingen lichtgeel gekleurd. Is kwarts door sporen mangaan violet gekleurd, dan noemt men het amethist. Rookkwarts is door bijmengsels bruin gekleurd. Siliciumdioxide komt ook in het planten- en dierenrijk voor. Vele lagere planten en dieren hebben een uitwendig skelet dat bestaat uit deze stof ⁽⁹⁾.

Na het afsterven van deze organismen blijven hun kiezelpantsers bestaan. Zo vindt men op verscheidene plaatsen (ook in ons land bij Renkum) uitgestrekte lagen kiezelaarde, bestaande uit overgebleven pantsers van kiezeldieren. Bij de lagere diersoorten vinden we de kiezel (silicium) aan de buitenkant als bescherming. Bij de hogere diersoorten zoals de mens vinden we kiezel (silicium) o.a. in het skelet en in de pees- en zenuwscheden. Het skelet heeft hier niet in de eerste plaats een beschermende functie, maar biedt stevigheid en structuur en geeft het lichaam het vermogen zich op te richten en via allerlei houdingen en bewegingen tot een zelfbewuste uitdrukking te komen.

Op commerciële schaal wordt silicium verkregen door verhitting van siliciumdioxide onder aanwezigheid van koolstof. De koolstof reduceert de siliciumdioxide tot silicium volgens de vergelijking:

SiO2 + C → Si + CO2

Het op deze wijze verkregen silicium heeft een zuiverheid van ongeveer 99%. Voor gebruik in halfgeleiders is zuiverder silicium nodig. Hiervoor zijn meerdere chemische en fysische technieken te gebruiken. De high-tech regio Silicon Valley in Californië is vernoemd naar silicium, omdat silicium een belangrijke grondstof is voor halfgeleiders.

Welke vormen zijn er?
• Minerale vorm
o Vaste vorm
In pure vorm vormt gekristalliseerd silicium kwarts.

Siliciumdioxide (SiO²) is het hoofdbestanddeel van zand.

          |      |      |
        --Si--O--Si--O--Si--
          |      |      |

De silicaten (zoals de aluminium-, kalium- en magnesiumsilicaten) zijn de hoofdbestanddelen van klei, aarde, steen, en halfedelsteen. De silicaten, op basis van steen, bestaan uit een structuur die zeer gelijkaardig is aan die van silicium: elke siliciumatoom is steeds omringd door vier zuurstofatomen, maar deze zuurstofatomen zijn niet allemaal verbonden met de siliciumatomen; sommige van hen zijn verbonden met metaalatomen.

o Vloeibare vorm

Orthosilicaatzuur Si(OH)⁴, een oplossing van siliciumdioxide, is vrijwel de enige vorm waarin silicium getransporteerd wordt in de natuurlijke omgeving.

            OH
             |
         OH—Si—OH
             |
            OH

• Organische vorm
De moleculen van organisch silicium, ook silanen genoemd, die recent gesynthetiseerd werden, onderscheiden zich van het mineraal silicium doordat ze minstens één koolstofatoom bevatten, dat verbonden is met het siliciumatoom.

De vorm die het meest gekend is in de geneeswijze is monomethylsilanetriol.

          OH
           |
       CH3—Si—OH
           |
          OH

Silicium: de fundamentele rol
In feite is silicium vandaag de dag nog maar weinig gekend door de medische wereld doordat het moeilijk te ontdekken is in de weefsels. Er bestaat nog een andere moeilijkheid en deze is van essentieel belang: wanneer silicium in de geneeswijze toegediend wordt in de vorm van een mineraal zout, wordt dit silicium in geen geval opgenomen door het lichaam; het is biologisch inactief. Nieuwe therapeutische toepassingen zullen veel groter worden in de nieuwe organische vorm silanol.

Silicium heeft praktisch dezelfde eigenschappen als koolstof. Het bezit ook de essentiële eigenschap zich met zichzelf of met koolstof te verbinden om kettingen te vormen. De hele organische chemie is gebaseerd op koolstofverbindingen. Op dezelfde manier bestaan er siliciumkettingen. Silicium leent zich tot katalyse omwille van zijn elektronische omgeving: dit wil zeggen dat het biochemische reacties mogelijk maakt. Deze reacties zouden niet mogelijk zijn zonder katalysator. Silicium kan, voor een gedeelte, koolstof vervangen in de biosyntheseprocessen en de rol van activator en/of inhibitor spelen in een groot aantal biochemische reacties.
Silicium is bijgevolg betrokken in de fundamentele levensprocessen:

• in de verbinding tussen de macromoleculen van fosfoproteïne-mucopolysaccharide en collageen.
• In de fosforylering van proteïnen

De organo-silica, die dus een koolstofatoom bezitten dat verbonden is aan silicium, benaderen op die manier het best de normale biochemie van de levende organismen.

Organisch silicium: natuurlijke antioxidant
Per definitie kan de siliciummolecule een reducerende rol spelen aangezien ze in constante zoektocht is naar een ionisch evenwicht omwille van haar bijzondere elektronenstructuur. Organisch silicium kan beschouwd worden als “batterij” (reserve) van beschikbare elektronen. Door deze elektronen aan gebrekkige cellen te geven, gaat het deze cellen in staat stellen hun elektrisch vermogen te verbeteren.

De silanen zijn als antioxidant nog efficiënter doordat ze het lichaam heel makkelijk kunnen binnendringen. Men heeft geconstateerd dat de eigenschappen van organisch silicium misschien eerder van fysieke aard zijn dan van chemische aard zoals bij de andere medicijnen. We weten nu uit ervaring dat de therapeutische toepassingen sterk uiteenlopen. Deze toepassingen, die alle domeinen van de pathologie kunnen beslaan, zijn verbonden aan een bepaald aantal zeer simpele mechanismen:

• Een depolorisatie van de celmembranen die de veranderingen kan bevorderen.
• Een verbetering van de celademhaling.
• Een biologische stimulans die zich in alle weefsels kan voordoen.

Organisch silicium kan ook in een gelvorm voor uitwendig gebruik worden toegepast. De werking is dan tweeërlei: enerzijds aanbrenger van opneembaar silicium in het lichaam en anderzijds als versterker en locomotief voor toegevoegde stoffen.

Silanen zijn dus transporteurs van silicium, maar kunnen ook verbonden worden met andere moleculen die traditioneel in de fytotherapie gebruikt worden. In dat geval is de rol van de silanen andere moleculen aan te brengen (deze rol kan vergeleken worden met die van een kar die koetsen voorttrekt) en hun biologische activiteit te sturen.

Silicium als bouwstof voor bindweefsel
Silicium ofwel kiezelzuur is voor het menselijk lichaam een belangrijke voedingsstof. Voor planten en dieren is silicium van essentieel levensbelang voor het opbouwen van celwanden.
In ons lichaam is dit sporenelement een belangrijk onderdeel van ons bindweefsel. Een tekort aan silicium verzwakt daarom onze gehele bindweefselstructuur. Voor planten en dieren is silicium van essentieel levensbelang voor het opbouwen van celwanden.
Silicium wordt vooral aangetroffen in weefsels die een zekere taaiheid of starheid moeten hebben zoals botten, pezen, gewrichtsbanden, kraakbeen, vaatwanden (aorta), bindweefsel, huid, haren, nagels maar ook de milt, de pancreas (of alvleesklier), de lever, de nieren, het hart, de schildklier en de thymus. Silicium maakt onderdeel uit van collageen, chondroïtinesulfaat, keratinesulfaat en hyaluronzuur. Daarnaast is silicium nodig voor het functioneren van het enzym prolyhydroxylase ten behoeve van de collageensynthese. Silicium is ook betrokken bij de verkalking van botten, het is een synergist van calcium en wordt in hoge concentraties aangetroffen in die delen van het bot waar verkalking plaatsvindt. Silicium heeft een gunstig effect bij atherosclerose, osteoartritis, reuma, artrose, botbreuken en osteoporose en verzwakking van de aortawand. De vorm silanol heeft voor het menselijk lichaam de hoogste biologische beschikbaarheid.

Opneembaarheid

Dat silicium nog weinig gekend wordt in de medische wereld heeft te maken met het feit dat toediening van silicium in de vorm van een mineraal zout niet wordt opgenomen. Het is biologisch inactief. Het onderricht in de faculteiten geneeskunde, farmacie of biologische wetenschappen richt zich op min of meer verwante onderwerpen (silicose, collagenose, asbestose, siliconegels voor de cosmetica, colloïdaal siliciumdioxide als vulstof), maar niet op biologisch silicium op zich en het algemeen onderzoek naar dit onderwerp werd lang verwaarloosd. In ons lichaam kon tot op heden geen mobiliseerbaar silicium aangetoond worden.

De hoeveelheid silicium vermindert enorm naarmate we ouder worden. Planten zoals bamboe, heermoes en gierst zijn rijk aan silicium en maken silicium beschikbaar voor ons lichaam. De vorm silanol, organisch silicium waar een koolstofatoom is toegevoegd, is biologisch beschikbaar voor ons lichaam. Dit is verkrijgbaar in drinkbare oplossing of voor uitwendig gebruik in een gelvorm. De therapeutische toepassingen zijn nu veel groter geworden. Er zijn geen schadelijke bijwerkingen van bekend.

Indicaties

Osteoporose

Zowel mannen als vrouwen die een hogere inname van silicium nemen, hebben een hogere botdichtheid waardoor het risico van osteoporose kleiner wordt ^{(1, 2)}. Silicium heeft een positief in de botsterkte ^{(2, 5)} en niet zo zeer in het proces dat gebeurt bij postmenopauzale vrouwen waarbij botafbraak ontstaat door calciumverlies ^{(1, 14, 17)}. Uit een ander onderzoek blijkt dat suppletie met silicium mogelijk de botresorptie tegengaat en de botformatie stimuleert tijdens de periode in de menopauze met oestrogeen verlies (2, 18). Silicium lijkt ook de osteoblasten bij mensen te stimuleren ^{(2, 4)}. Botscans bevestigen het belang van natuurlijk silicium bij het tot staan brengen van botafbraak. Veel botscans, genomen na 1 jaar drinkbaar silicium gebruik, tonen niet alleen het tot staan brengen van botafbraak aan, maar laten ook toename van de botdichtheid zien. Daarmee worden de wetenschappelijke bevindingen ten aanzien van het belang van silicium voor botaanmaak bevestigd. Osteoporose wordt uitgedrukt in een getal, waarmee de aangetroffen botdichtheid afwijkt van de gemiddelde piekbotmassa van jongvolwassenen. Dit getal noemen we de T-score. Het osteoporose risico is tegenwoordig voor de consument eenvoudig en niet belastend vast te stellen door middel van een hand- of hielbotscan. (zie www.osteocarecenter.nl)

Haaruitval

De haren bevatten 6% silicium wanneer ze tot as herleid zijn. Russische studies hebben aangetoond dat een behandeling op basis van silicium doeltreffend werkt tegen haaruitval en een betere aangroei bevordert. Het helpt haaruitval te voorkomen. Blonde haren zijn overigens het armst aan silicium.

Huidrimpels

Silicium is te vinden in bindweefsel, haar en nagels. Silicium komt tegenwoordig niet veel meer voor in de voeding. Enkele symptomen bij een gebrek aan silicium zijn zwakke broze nagels (die meteen afbreken), droog en dor haar en rimpels. Rimpels kunnen ontstaan omdat silicium nodig is voor het vormen van bindweefsel dat de huid van binnenuit ondersteunt. Silicium in een drinkbare oplossing heeft een preventieve en curatieve werking door de regeneratie van elastine en collageen te bevorderen. Silicium heeft tevens een hydraterende en antiradicalaire werking.

Nagels breken, brokkelig

Enkele symptomen bij een gebrek aan silicium zijn zwakke broze nagels (die meteen afbreken). Nagels groeien gemiddeld 4 à 5 mm per maand. Bij een storing vermindert dit groeipercentage en vertonen ze matheid, strepen en hebben ze de neiging tot splijting. De demineralisatie van de nagels gebeurt in een vroeg stadium en wordt later gevolgd door botontkalking die bij de vrouw op gang komt na het veertigste jaar. Broze nagels is een van de eerste tekenen van een storing in het calciumgehalte en een gebrek aan silicium, dat geconstateerd kan worden bij het merendeel van de patiënten met degeneratieve ziekten als osteoporose, artritis en arteriosclerose. De as van normale nagels bevat 19% silicium, die van broze nagels hebben 30 tot 50% aan silicium verloren maar slechts 5 tot 8% aan zwavel en calcium. Volgens onderzoek van Kervan, Charnot en Monceaux ⁽¹⁸⁾ herstelt een organisch silicium supplement deze toestand snel (2 tot 3 weken). Het verhoogt de hardheid van de nagels en maakt ze glanzender en minder breekbaar.

Artrose/Artritis

Organisch silicium kan de verharde zones door kalkafzettingen verminderen. Dokter A. Charnot, hoofd van het medisch onderzoek in Marokko, heeft vele jaren onderzoek gedaan bij oudere patiënten die leden aan pijnlijke en stijve gewrichten. Hij beschrijft dat tussen de 3 en 6 maanden er een belangrijke verbetering in de beweeglijkheid ontstond en ook een opmerkelijke vermindering van de pijn (15, 16). De calcium in de ontkalkte zones kwamen weer terug op peil en deze regulariserende functie van calcium werd nogmaals bevestigd door het overgrote deel van de auteurs die dit bestudeerd hebben.

Bindweefselzwakte

Uit onderzoek blijkt dat silicium een belangrijke rol speelt in de formatie van collageen en sterk bindweefsel. Het meeste silicium in ons lichaam bevindt zich in weefsels zoals aorta, botten, pezen en huid ^{(2, 3)}.

Spierpijn

Door overbelasting kan een scheurtje of een bloeduitstorting in de spier of het bijbehorende bindweefsel optreden. Dit is waarschijnlijk de pijn die bij alle mensen optreedt als ze ineens fors spieren gaan gebruiken of trainen, die ze anders weinig gebruiken. Er komen stoffen als bradykinine en prostaglandinen vrij die op hun beurt een ander soort dunne zenuwvezels prikkelen (type C-vezels). Deze stoffen geven langzaam een doffe zeurende pijnsensatie door die de C-vezels prikkelen en sensitiseren. In de C-vezels ontstaat een elektrisch signaal dat naar de hersenen wordt voortgeleid en daar een pijnsensatie in het bewustzijn kan geven.
Ook bij een verkeerde belasting kan een spier beschadigd raken en een pijnsignaal afgeven. Als een spier die onder spanning staat uitgerekt wordt (zogenaamde excentrische belasting), kan er snel pijn optreden. Een ontsteking geeft een toename van de al eerder genoemde chemische stoffen in het ontstoken gebied in de spier. Deze stoffen prikkelen en sensitiseren en geven zo aanleiding tot pijn. Door een tekort aan bloeddoorstroming kan ook pijn optreden. Het mechanisme daarvan is nog niet precies bekend.
Bij spierkramp of spasme kan ook pijn optreden. Spierkramp wordt gedefinieerd als een plotselinge onwillekeurige pijnlijke spiersamentrekking. Ze treden vooral op als een spier aangetrokken wordt als deze al dicht bij zijn kortste toestand is. Het mechanisme van het ontstaan van de pijn is onbekend, maar mogelijk heeft de pijn iets met een onevenwichtige verdeling van samentrekkende vezels en ontspannen vezels te maken. Een ander mechanisme waardoor soms pijn veroorzaakt wordt is een veranderde houding. Hier kunnen sommige gewrichten en spieren abnormaal belast worden en pijnsignalen afgeven. Een siliciumgel, met silicium en MSM voor uitwendig gebruik, kan goed helpen om spierpijnen te verminderen.

Spataderen / Aambeien

Silicium biedt bescherming tegen aambeien en vaatwandproblemen ^{(3, 2)}. De gemiddelde inname van silicium uit voeding bij volwassenen is 14 tot 21 mg per dag. De biologische beschikbaarheid van silicium is laag ^{(3, 2)}. Na inname van silicium verandert silicium in orthosilicaatzuur welke de absorptie verhoogt. De biologische beschikbaarheid van silicium uit voeding is 40% en de rest wordt via de urine weer uitgescheiden (1). Silicium als drinkbare oplossing is te gebruiken als standaard middel. Een gel voor uitwendig gebruik biedt ook goede mogelijkheden. Paardenkastanje wordt al jaren gebruikt in de fytotherapie bij spataderen. Met toevoeging van deze stof aan de siliciumgel mag men goede resultaten verwachten.

Peesontstekingen

Het moeizame behandelen van peesontstekingen vindt een belangrijke oorzaak in het feit dat de pees van nature minimaal doorbloed wordt. Genezing kan alleen dan plaatsvinden als het betreffende weefsel voorzien wordt van bouwstoffen en zuurstof. We kunnen veronderstellen dat genezing moeilijk is als gevolg van een onvoldoende lokale bloedtoevoer om daadwerkelijk de irritatie op te ruimen. Bij de mens blijken peesontstekingen veelvuldig voor te komen (denk aan peesontstekingen in de schouder, knie en achillespees). Een gel op basis van silicium met glucosamine en MSM is voor uitwendig gebruik geschikt om te gebruiken bij tenniselleboog, muisarm, osteoartritis bij de duimmuis, carpaal tunnel syndroom en post traumatische dystrofie.

Cellulitis

Cellulite is een vorm van verkleving van de onderhuidse bindweefselstructuur. Mede door een overmatige productie van het hormoon oestrogeen zwellen de vetcellen op en nemen in aantal toe. Vrouwen hebben in tegenstelling tot mannen constitutioneel een dikkere onderhuidse vetlaag, omdat vrouwelijke hormonen de vetopslag bevorderen. Mensen die last hebben van chronische obstipatie of chronische infectieziekten hebben extra veel kans op cellulite maar ook op vetrolletjes. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht en gezegd, wordt cellulite niet veroorzaakt door overgewicht. De uiting van cellulite kan wel worden versterkt door overgewicht. Doordat vetcellen in het onderhuidse vetweefsel toenemen, worden er bobbels gevormd door clusters verkleefde vetcellen. Door een verslechterde bloedcirculatie en afvoer van vocht verharden de onderhuidse celclusters. Afvalstoffen, vet en vocht hopen zich op en het bindweefsel komt onder spanning te staan. Hierdoor wordt er getrokken aan de bovenste huidlaag en ontstaan er behalve bobbels ook putjes in de huid. Silicium heeft een positieve invloed op de strakheid van de huid. Een siliciumgel voor uitwendig gebruik bevorderen de noodzakelijke vetstofwisseling ter plaatse met het aanbrengen van de gel.

Contra indicaties

Er zijn geen contra-indicaties bekend van silicium.

Bijwerkingen

Er zijn geen bijwerkingen bekend van silicium.

Veiligheid

Gebruik van silicium in de organische vorm is veilig ^{(1, 3)}.

Interacties

Er zijn geen interacties bekend van silicium met medicijnen.

Dosering

Bij osteoporose is een dagelijkse inname van 40 mg (in organische drinkbare oplossing 20 ml) voldoende om botmineraaldichtheid te vergroten. Er is nog geen ADH vastgesteld ⁽³⁾.

Voeding

Silicium komt voor in gierst, bamboe, zeegroenten ⁽³⁾.